ورود کاربران

قرآن و اهل بیت - قسمت اول - آیه مودت

 

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین وصلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین ولعنة الله علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین

اجررسالت ! 

قال الله الحکیم فی کتابه الکریم :

« قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی    (شوری /23) »

     ای پیامبر! به مسلمانان بگو که من در قِبَل این همه زحمت هیچ اجر و پاداشی از شما نمی خواهم الا یک چیز و آن مودت ذوی القربی است .

 

     در رابطه با اینکه پیامبران برای چه مبعوث شده اند و اجر رسالت آنها چیست آیاتی وجود دارد که براین مطلب دلالت می کند که پیامبران برای هدایت مردم از ضلالت و گمراهی به راه راست آمده اند و هیچ مزد و پاداشی از مردم نخواسته اند الا اینکه مزد و پاداش آنها خود خداست . و در این موضوع پیامبر اسلام هم داخل است و استثنا نشده است . در آیاتی می بینیم که خدا خطاب به پیامبر میفرماید:«قل لا اسئلکم اجرا ان هو الا ذکری للعالمین (انعام /90)»

    و باید گفت پیامبر مبعوث نشده است تا اینکه از دسترنج مردم به نفع خود استفاده کند و آنها را به زحمت بیندازد و این از آیه 86 سوره « ص»  استفاده می شود آنجا که خداوند به پیامبرش می فرماید:« قل ما اسئلکم علیه اجرا و ما انا من المتکلفین (ص/86) ». 

     و آیات دیگری که در این رابطه وجود دارد . ولی با همه این اوصاف در دو جا پیامبر از مردم مزد خواسته که باید به دقت در آن توجه کرد .

اول : آیه57 سوره فرقان:قل ما اسئلکم علیه من اجر الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلاً .

دوم: آیه 23 سوره شوری : قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی .

     اگر به دقت در این  دو آیه نظر بشود نتیجه این می شود که مورد مستثنی در هر دو آیه یک چیز است نه دو چیز . در آیه اول میفرماید : مزد رسالت من این باشد که مردم راهی را بگیرند که آنها را در مسیر خدا قرار دهد و در آیه دوم میفرماید: اجر رسالت من محبت و مودت ذوی القربی است . و در جمع بین این دو آیه اینطور به دست می آید که راهی که انسان را به کمال می رساند محبت ذوی القربی است و چیزی غیر از آن نیست و باز در آیه 47 سوره سبأ میفرماید :« قل ما سئلتکم من اجر فهو لکم ان اجری الا علی الله » یعنی ای پیامبر بگو آنچه از مزد از شما خواستم به نفع خود شماست و مزد من فقط بر عهده خداست و با این آیه اینطور نتیجه گرفته میشود که : پیروی و مودت ذوی القربی که عبارة اُخرای اتخاذ سبیل به سوی خداست به سود شماست .

پس باید به این نکته توجه داشته باشیم که بهترین و کاملترین و سریعترین راه و بهتر بگوییم تنها راهی که انسان را به سر منزل مقصود می رساند مودت و اطاعت از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم صلوات الله است . و اگر کسی ادعا کند که به مرتبه ای از معنویات رسیده است ولی محبت اهل بیت در دل او نباشد دروغ می گوید .

ذوی القربی چه کسانی هستند ؟

 آیا زنهای پیغمبر صلی الله علیه و آله جزو ذوی القربی هستند ؟

     آنچه از روایات فریقین (خاصه و عامه) به دست می آید این است که ذوی القربی را غیر از زنهای پیامبر معرفی کرده اند .

در روایت وارد است که :

کشف الغمّة : ابن مردویه قوله تعالی (قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی ) عن ابن عباس قال : سئل رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم من هؤلاء الذین یجب علینا حُبهم؟ قال صلی الله علیه و آله و سلم : علی و فاطمه و ابناهما . قالها ثلاث مرات .

در کشف الغمة در رابطه با آیه 23 سوره شورا این روایت را نقل کرده است که :

ابن عباس می گوید : شخصی از پیامبر سؤال کرد که این افرادی که خدا محبت آنها را برای ما واجب کرد چه کسانی هستند ؟ پیامبر فرمودند : علی و فاطمه و دو پسر آنها (امام حسن و امام حسین علیهما السلام) هستند و این جمله را سه مرتبه تکرار کردند .                                                ( عوالم العلوم والمعارف  و الاحوال ج 2/15 ص 529 )

 باز در همان کتاب (کشف الغمة ) روایت شده است :

مما اخرجه العز المحدّث الحنبلی الموصلی قولَه تعالی : «قل لا اسئلکم علیه اجراً الا المودة فی القربی » فی الحدیث عن النبی صلی الله علیه و آله و سلم انه قال : لا تُؤذوا فاطمة و علیاً و ولدیهما .

محدث حنبلی موصلی در رابطه با قول خداوند که فرمود : ای پیامبر بگو من از شما اجری نمی خواهم مگر مودظ ذوی القربی را، می گوید : در حدیث است از پیامبر که فرمود : فاطمه و علی و دو پسرش را اذیت نکنید .

                                                                                  ( عوالم العلوم والمعارف  و الاحوال ج 2/15 ص 531 )

و اما در رابطه با این جمله که عرض کردیم تنها راه رسیدن به خدا اهل بیت هستند روایتی است در کتاب تاریخ دمشق : بِاسناده عن ابی اُمامة الباهلی قال : قال رسول الله صلی الله علیه و آله خَلَقَ الله الانبیاء من اشجار شتی و خلقنی و علیاً من شجرة واحدة فَاَنا اصلها و علی فرعها و فاطمه لقاحها و الحسن و الحسین ثمارها فمن تعلق بغصن من اغصانها نَجا، و مَن زاغ هوی ، و لو اَنَّ عبداً عبَد الله بین الصفا و المروة الف عام ثُمَّ الف عام ثُمّ الف عام ، ثُمّ لم یدرک محبتنا لَاَکَبَّه الله علی منخریه فی النار ثم تلا : (قل لا اسئلکم علیه اجراً الا المودة فی القربی )

ابی اُمامه باهلی می گوید :پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: خداوند انبیا را از درختان گوناگون و جدا جدا خلق کرد و من و علی را از یک درخت خلق کرد پس من اصل آن درختم و علی فرع آن است و فاطمه لقاح(بارور کننده ) آن است و حسن و حسین میوه های ایندرخت هستند .

کسی که به یکی از شاخ و برگ این درخت چنگ بزند نجات پیدا می کند و کسی که از آنها منحرف شود پس هلاک می شود و اگر بنده ای خدا را بین صفا و مروه هزار سال سپس هزار سال سپس هزار سال عبادت کند (سه هزار سال) ولی محبت ما اهل بیت را درک نکند خدا او را با صورت به آتش می افکند سپس پیامبر این آیه(قل لا اسئلکم علیه اجراً الا المودة فی القربی شوری/23) را تلاوت کردند .

 

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

دیدگاه‌ها  

# فضلی خانی 1391-03-14 08:04
بسیار عالی بود.
متشکرم
پاسخ دادن | پاسخ به نقل قول | نقل قول کردن