نمايش ابليس در روز غدير خم
نمايش ابليس در روز غدير خم
جابرمی گویید امام باقر (علیه السلام) فرمود: چون رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) در روز غدير دست على (علیه السلام ) را گرفت ابليس در ميان لشكر خود چنان فرياد و شيونى كشيد كه در بيابان و دريا كسى از آنان نماند جز اينكه گرد آمد و گفتند اى آقا و مولا چه بر سر شما آمده ما هرگز شيونى از تو هراسناكتر از اين شيون نشنيديم.
در پاسخ آنان گفت اين پيغمبر كارى كرد كه اگر براى آنان درست درآيد و اجراء شود هرگز خدا نافرمانى نشود. گفتند اى آقا تو آدم را (در بهشت) فريب دادى.
و چون منافقان گفتند كه آن حضرت از روى دلخواه و هواى نفس سخن ميگويد و يكى بديگرى گفت :آيا نمی بينى كه دو چشم آن حضرت در سرش مي چرخد و گويا ديوانه شده و مقصودشان رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم ) بود، ابليس فرياد شادى برآورد و دوستانش جمع شدند و گفت آيا نمی دانید كه من پيش از اين براى آدم در مقام برآمدم؟ گفتند چرا گفت آدم عهد شكست و بخدا كافر نشد و اينان عهد شكستند و برسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) كافر شدند.
و چون رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) وفات كرد و آن مردم جز على را بامامت برپا داشتند شيطان تاج شاهى بر سر نهاد و منبرى بر پا داشت و بر پشتى تكيه زد و نشست و همه يارانش را از سواره و پياده فراهم نمود و بآنها گفت شادى كنيد كه ديگر خدا فرمانبردارى نشود تا امام ظهور كند. و امام باقر (علیه السلام) اين آيه را خواند (وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقاً مِنَ الْمُؤْمِنِين- سبا ۲۰) و هر آينه ابليس پندار خود را در آنها پاى بر جا و اجراء كرد و از او پيروى كردند جز دستهاى از مؤمنان-
امام باقر (علیه السلام) فرمود: تاويل اين آيه همانموقع بود كه رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) وفات كرد و گمان و پندار ابليس همان گاه بود كه به رسول خدا (صلی الـله علیه وآله وسلم) گفتند راستى كه به دلخواه سخن مىگويد و ابليس در باره آنها گمانى برد و گمان خود را بر جاى خود نشاند و درست درآورد.
الروضة من الكافي يا گلستان آل محمد / ترجمه كمرهاى ج2 282
- توضیحات
- متفرقه غدیر خم
- 10 آبان 1391
- حجة الاسلام شیخ حسین امینی
- 16342
